to nie jestblog rowerowy

W miasto "zrobić" okulary.
I tyle.

Po mieście robiąc zakupy a potem trochę spaceru i tyle.
W miasto uderzyłem po 16, więc ruch był głównie od strony Fiat Auto Poland. Znaczy z północy jechali w większości.

Jak widać na obrazku, bywają bajkierowie, którzy lubią korzystać z przysługujących im praw, i bywać częścią ruchu drogowego. Ja nie lubię, więc pomykałem chodniczkoma, które nie są zbyt intensywnie w tamtej okolicy przez pieszych użytkowane. Zresztą co ja się tłumaczę :)
Najpierw nawiedziłem jedno centrum handlowe, gdzie nabyłem masę czyściutkich płyt DVD, w celu robienia rozmaitych kopii zapasowych, gdyż w temacie kopii zapasowych jestem bardzo pilnujący się.

Następnie odwiedziłem drugie centrum, gdzie kupiłem przedmioty, które przydadzą mi się w weekend do obsługi baraczka. A to dłutko, a to spray na osy i szerszenie, a to płyn na mrówki, a to maść na szczury tudzież kit.

Dopiero gdy obowiązki się dokonały, wjechałem sobie na Trzy Lipki i rzuciłem tęsknie wzrokiem na Jezioro Goczałkowickie.

Ono tam jest w oddali. Takie nikłe. Jest... czuję to w powietrzu, czuję to w wodzie.
A potem jakoś tak znalazłem się w Wapienicy i jadłem drobiową wątróbkę i cieszyłem się Żubrem, który był w cieniu polany.
I tyle.

A spacer taki wokół zbiornika w Goczałkowicach.
Dziś był wiatr, więc spoko. A propos "wiatr". Pomyślałem sobie, że jak kupować auto, to np. takie o.

No bo to prawo jazdy mi się odnawia i w ogóle, tak? Ciekawe, czy robią bagażniki na rowery do R8?
Tymczasem jednak rowerem bez R8 wybrałem się na wycieczkę znaną i lubianą Wiślaną Trasą Rowerową. Dbają nam o nią jak o swoją ci samorządowcy. Nawierzchnie nowe kładą i w ogóle miodzio.

Ta Wiślana, to taka trekingowa w założeniu. Część Eurovelo itd. Czyli można się spodziewać, że tabuny Wiedeńczyków będą śmigały tędy objuczone jak wielbłądy. Cały kaman jest o to, że ten milusio wyglądający szutrek nie jest milusi.

To nie moja lampeczka tylko kogoś, komu ją wytrzęsło. To tylko trzy kilometry ale dosłownie dają w dupę.
Dalej już spoczko.
Pachnący jak cholera las.

Altocumulus z ambicjami na cumulonimbusa (się mu nie udało - obserwowałem drania).

Dróżki pośród pól zielonych (z tą dzięcieliną pałą itd.).

Oraz pośród tych pól ustawione drogowskazy, co i owszem cieszy.

Niestety nie wszędzie te znaki i nie zawsze widoczne, więc się obawiałem, że tradycyjnie zagubię się w dziczy ale nie. Błękitna toń jeziora oraz siniejące w oddali góry pozwoliły mi się odnaleźć w przestrzeni.

Potem tylko zamiast na zaporę w Goczałkowicach trafiłem do Goczałkowic Zdroju ale nic to.
No i tragedia mi się przytrafiła mniej więcej tu.

Mój hołm słit hołm jest mniej więcej pod tą największą górką siniącą się blado w oddali. Czyli jakieś 40 km od miejsca zrobienia foty. No i tam właśnie skończyło mi się picie. Niedziela, wokół same wiochy i brak stacji benzynowej przez 20 km. Jak wiatr do tej stacji pędziłem normalnie. Dzięki temu na zaporze dostałem komplement. Siedziała se tam grupka młodych bajkerów z okolicznych siół. I jak ich mijałem, to jeden powiedział - Zoba, taki stary a jak zapierdala.
No, tak było. Chciałem dodać, że aż tak stary w sumie nie, a jechałem 25 km/h, więc zapierdol raczej taki se. Jednak brutalne oponki dodają pędowi atrakcyjnego gwizdu, który raduje me serce i przysparza mi komplementów od przemiłej młodzieży :).
Poza tym troszkę mnie stópki napierdzielają w tych spd'ach. Nie wiem, czy to wina słabych butów Accenta, na które się połaszczyłem, czy co. Wiem, że wcześniej miałem źle toto ustawione. Ale poprawiłem i zrobiło się znacznie lepiej. Nie na tyle jednak, żeby mnie uszczęśliwić. Muszę po jakimś czasie robić sobie 2 minuty przerwy albo cały czas wyczyniać gimnastykę palcami, bo inaczej drętwieją. W normalnych butach ma się podeszwę, która jednak sporo amortyzuje. Tu natomiast jestem przypięty na sztywno i wszelkie wibracje z pedała dają mi bezpośrednio w stopę. Muszę popracować nad jakąś zmyślną wkładką. A może to coś zupełnie innego?

Dom - lotnisko - Wapienica - Jaworze Nałęże - Górki Wielkie - Brenna - Przełęcz Karkoszczonka (723 a w zeszłym roku była tabliczka 729, hmm...) - Szczyrk - Bystra - dom.
Mało tego jeżdżenia, bo w tygodniu tyrol (dla Bajki, to nawet dziś), potencjalny długi weekend zżarła mi praca, co to ją nawet lubię. I ten... no się przed ósmą dziś wybrałem, żeby wrócić bez nerw do domu przed Bajką, bo ona bezkluczowa trochę, gdyż jej klucze porwał gość, czyli Daga. Ale o tym później.
W zasadzie to nie miałem pojęcia dokąd chce mi się jechać. Chmury snujące się po szczytach niezbyt przecież wysokich gór, nie stanowiły jakiejś wyrafinowanej zachęty. No pato.

No to se jechałem mijając lasy, kury i coś tam jeszcze. O taki caravanserai mijałem.

Objaśniam Państwu, że to nie jest tak, że oni se z tymi budami na weekend przyjechali i relaksowo sobie marzną. O nie. To tam jest przez cały rok.
I jak już dojechałem do Brennej, co do niej nie miałem zamiaru dojeżdżać, to spodobał mi się widoczek. Trochę lipa z tym aparatem, ale daję słowo, że bardzo ładnie wygląda zieleń lasów na stokach, która skokowo przechodzi w coraz to jaśniejsze odcienie szarości.

Jazda rowerem mnie nie nudzi ale pomyślałem, że zamiast wracać tą samą trasą wczołgam się na Karkoszczonkę i wrócę przez Szczyrk. Trochę obawiałem się stanu trasy po deszczach i trochę zniechęcała mnie opcja wracania wśród szczyrkowskich turystów ale ba.
Jak zwykle aparatura tego nie oddaje ale było mokro, gliniaście momentami i tak sympatycznie bagiennie.

Dotarłem na przełęcz, wyskrobałem patyczkiem badziewie z butów, bo trochę się wkliknąć nie chciały, spróbowałem czy się wklikują, wstałem i zrobiłem zdjęcie dokumentujące zapadnięcie się przełęczy o 6 metrów. Bardzo dziwna historyjka.

W Szczyrku tylko jedna pani w audi A6 chciała mnie trochę zabić. Jechałem dość żwawo, ze 30 km/h, a pani chciała skręcić se w prawo. Wyprzedziła mnie więc i skręciła. Od razu. Widać nie miała tych 3 je****ch sekund. Ledwo przed nią wyhamowałem (objechać nie mogłem, bo jakiś inny turysta z samych Katowic zaczął wyprzedzanie, i nie bardzo chciałem dać mu się rozjechać. Tak więc wyhamowałem przed nowiutkim audi tej pani, poddałem pod wątpliwość jej iloraz inteligencji oraz wyraźnie zasugerowałem czym mogła zajmować się jej matka. Potem szybko spieprzyłem na wypadek, gdyby pani uznała moje sugestie za nietrafione oraz gdyby posiadała nerwowego męża bez karku. Spoko w sumie.
Teraz rzecz o gościach. Goście zawitali w ilości szt. 1 a miało ich być szt. 2. Sprawy rodzinne.
Daga miała bez przerwy siedzieć w teatrze i patrzeć na lalki a Piotr...
No właśnie. Piotr, to chłopiec, który ma marzenie, żeby zjechać sobie z Szyndzielni. Wjechać to niekoniecznie, może lepiej kolejką ale zjechać chętnie. Ja tam rozumiem jego brak zapału do wjeżdżania, bo rower, którym dysponuje, nie bardzo się do wspinaczki nadaje. Miałem nadzieję zrobić mu kilka zdjęć w akcji na naszym terenie ale nie wyszło, więc podprowadziłem mu foty z archiwum Picassowego.
Piotr jeździ czymś takim.

A czasami jeździ tak.

Taki jego monocykl kosztuje ok. 3,5 tys. ma grubaśną oponkę i hydraulicznego V-breaka, który służy do pionizowania urządzenia przy zjazdach. Mam nadzieję, że następnym razem nic mu nie wyskoczy i uda nam się wspólnie z tej Szyndzielni zjechać.
Muszę to zobaczyć :)

Po mieście w celach rozmaitych w deszczu.
Iten... posiadanie kasku jest oki ale w deszczu te dziesiątki dziur dają człowiekowi ciut więcej niż godziwą wentylację. Nie jestem pewien, czy potrzebowałem dziś chłodzenia cieczą.
Trening wpinania i wypinania SPDów idzie pomyślnie. Się nie wykorbiłem w przeciwieństwie do wczoraj podczas jazdy ćwiczebnej motórem. W poniedziałek egzamin a ja pady kontrolowane (częściowo) trenuję. Też mi coś :)

Test drive, gdyż doszli eSPeDowie :)

Uch... po zainstalowaniu za pomocą zakolegowanego serwisu udałem się w miasto. Wiem, że w teren byłoby politycznie słuszniejsze, bo w razie padania na twarz ujmy na honorze nie byłoby, oraz teren dość często bywa bardziej miękki niż miasto, ale pies tam.
Było git. Z wypinaniem (bo tym byłem silnie nastraszony) problemów nie było. Zresztą ustawiłem se sprężynkę na "letko", więc skąd niby miały być problemy. Gorzej z wpinaniem. Znaczy bez wielkiej siary ale trzeba nabyć przyzwyczajenia i tyle.
I ten... na wypadek, gdyby trafiło mi się jechać w sandałkach czy innych japąkach, to dorzuciłem sobie do zestawu takie o.

Trochę dziewczyńskie, nie? W dodatku do Shimano a ja mam Wellgo, więc wymagają pocienkowania w jednym miejscu. Etam... :)

Objazd nowych butów po Wapienicy.
Tych butów :)

Buty bardzo spoko. Pełną gębą się ucieszę, jak dojdą eSPeDy do nich. Może nawet jutro. Kto to wie? :)
Buty sruty. Wracam ja sobie spokojnym pędem drogą z lotnicha do domu i widzę zestaw trzech młodych matek z wózkami i dzieckami, które wyległy na spacer korzystając z przerwy w burzach. Słodkie - se myślę. W końcu mam dzieci, to wiem, co jest słodkie a co nie, prawda? No to te trzy zestawy przyszłości narodu idą sobie i zajmują cała szerokość drogi. To też spoko, bo to taka droga spacerowa, gdzie piesi mają pierwszeństwo przed rowerzystami, samochodami i czym tam jeszcze. Pierwszeństwo ale nie wyłączność. Jedna z pań obejrzała się, zobaczyła mnie i zrobiła mi miejsce na przejazd. Jak to w Bielsku - miło i bez nerw. No to odpuściłem hamula, żeby przesmyknąć się zwinnie. Pani robiąc mi miejsce jednocześnie wypuściła chłopczyka. Bo skoro już zrobiła miejsce dla mnie i tego Mondeo za mną, to po kiego ma jeszcze trzymać dziecko, co nie? I ten chłopczyk czym prędzej się w to wolne miejsce udał. Zuch. No to się wyjebałem hamując gwałtownie na wilgotnym asfalcie, niszcząc sobie dobre samopoczucie, portki przeciwdeszczowe i waląc łbem w twarde.


Kot jak widać był zdegustowany. Ja również, bo portek szkoda.
I ten... chyba sobie kask kupię. W końcu więcej takich przyszłości narodu widziałem w okolicy.

Dom - Czechowice-Dziedzice - zapora w Goczałkowicach - Pszczyna - objazd jeziora Goczałkowickiego - powrót przez Czechowice.

No znów sam, bo Bike'a wymyśliła sobie pracę a poza tym upiera się, że jest rekonwalescentką. Jasne - do pracy może a na rower nie. Pff.
Ale do rzeczy. O 10.25 stałem sobie na początku zapory w Goczałkowicach i rozmawiałem z bratem przez nowoczesny środek łączności i patrzyłem w dal. Strasznie pustą dal.

Najwidoczniej społeczeństwo jeszcze do siebie nie doszło po pochodach.
O ile pustka na zaporze nie jest stanem naturalnym, o tyle pustka na wodzie i owszem. Z powodu "Ujęcie wody pitnej" nikt tam się nie kąpie, nie żegluje, ryb na żywca nie poławia. Jeśli kiedyś zechce mi się nakręcić remake "Noża w wodzie", to właśnie tam wyślę kierownika produkcji z łapówką, żeby zdobył pozwolenie na zapuszczenie tam jednej żaglówki i bliżej nieokreślonej ilości jednostek towarzyszących. No popatrz no.

Tam w ogóle jest raczej fano, bo jak nie plenery do "Noża w wodzie", to hektary całe żółtego rzepactwa...

... albo adepci golfa. To akurat bez związku z tematem "fano" ale w sumie czemu nie?

A potem zaczęło padać. Bardzo przelotnie. Kilka razy. Ale też było fano, bo sam nie wiem dlaczego, ale lubię jeździć w deszczu.

Tam gdzieś na horyzoncie są góry u stóp których mieszka babcia. Fano ma.
I tak jadąc wśród tych bardzo wielu przelotnych deszczy się trochę zgubiłem. W Strumieniu detalicznie. Co w zasadzie nie jest takie łatwe, bo Strumień, to raczej aglomeracja nie jest ale z drugiej strony (o czym się pisywało łońskiego roku) oznaczenia tras rowerowych na północ od Bielska robią się lekko do dupy. I tak jechałem ze 20 km kierując się widokiem gór, słońcem i mchem na autochtonach. Aż się odnalazłem.
Wracając, już w Czechowicach, pokonawszy kolejny pagór na mojej drodze, kontemplowałem sobie błogo płaskość nawierzchni, ból stóp w absolutnie nieodpowiednich butach oraz powoli acz konsekwentnie narastający ból dupy. I gdy tak sobie kontemplowałem, to wyprzedził mnie jakiś staruszek z laską przełożoną przez kierownicę. Jestem pewien, że w domu ma facet taki balkonik do chodzenia. No to on właśnie mnie wyprzedził. Odpuściłem, bo stopy mi prawie odpadały. Ale to się skończy, albowiem właśnie snajpują się buty SPD a co za tym idzie za chwilę pojawią się odpowiednie dla nich pedały.
Czas najwyższy.

Dom - Czechowice - Goczałkowice zapora i nazad.

Zasadniczo, to pojechałem po coś tam do apteki dla Bajki. A skoro apteka dyżurna okazała się dość daleko, to tak jakoś podjechałem popatrzeć na komin w Czechowicach. Nie byle jaki komin.

Ten po lewej stoi jakieś 200 m dalej niż kolos i ten lewy, jest dość sporym kominem. Takim normalnym jak to przy jakichś elektrociepłowniach czy czymś takim se stoją. Ten duży natomiast, to jest bydle. Jak dobrze pamiętam, to ma 225 m wysokości i jest drugim pod tym względem bydlęciem w Polsce. Robi sukinsyn wrażenie.

Z tej perspektywy, to ten lewy jest ze 200 m bliżej.
Ale nie o tym. Chciałem tylko nadmienić, że na zaporze w Goczałkowicach panował dziś ruch. Mało dziwne, jeśli weźmie się pod uwagę pogodę.

Wracając do dom rzuciłem okiem na siniejące w oddali górki...

... oraz na rakiety średniego zasięgu.

Co to się ludziom układa w głowach, to ja nie wiem. W każdym razie reklama w taktycznym punkcie jest i uwagę zwraca.
Poza tym, to dupa trochę mnie boli. Etam...

Dom - Karpacką do góry - Karbowa - Olszówki - Cygański Las - potem jakoś w dół - Banditen Strasse do centrum - Piastowską do góry - dom.
Konkluzja jest taka, że Bajka ma niezły aparat w telefonie a ja mam słaby. Na dowód panoramka Bielska widziana z Cygańskiego.